(Doğru Yolun Bedeli )

Dokuz köyden kovdular beni,

Sustum ama içim yitirdi seni.

Hakkı söyledim, yolum hep dar,

Adalet uzak, kalplerde var kar.

Birbirini yorar insanoğlu,

Üzerime çöker beton soğuk.

Konuşmak suç mu, susmak hata,

Hak ararken kaldım dipsiz bata.

Gözlerimde yorgunluğun izi,

Kalbimde taşır bin yıllık sızı.

Akıl verdin, ama yolum zindan,

Her adımda önümde binbir ferman.

Akıl verdin, dedin: “Doğru ol,”

Ama doğrular hep dikenli yol.

Bir duvar gibi üstüme çöktüler,

Her “hak” dedikçe daha da gömdüler.

Birbirimize yorgun bir selam,

Kelimeler yok, içimizde yalan.

Hak yolunda yürürüm geceleri,

Korkular örer sessiz duvarları.

Hesap sorar hak, bir gün gelir,

Yanlış varsa sonunda izlenir.

Ama yürekte yara, gözde yaş,

Hayat bazen sert, bazen taş.

Yol uzun, ama adımlar kısa,

Korkular saklanır kalp kıvrılsa.

Doğrularla yürüdüm tek başıma,

Yanlışlarla siper kazdılar yanıma.

Hak yolunda yürürüm yalnız,

Ne insanlar kaldı ne de bir iz.

Susmak hata mıydı, konuşmak suç,

Bu yolda kaybettim bin bir güç.

Gökyüzüne baktım, yıldızlar kaybolmuş,

Hayallerim gecenin içinde boğulmuş.

Haklı olan kaybeder mi bu savaşı?

Belki de zafer yüreklerin yarası.

Bu yolun sonu görünmez uzak,

Ama doğruyu sevdim, yürek saf.

Ne köyler, ne insanlar, ne de para,

Hak yolunda yürümek bir tek çara.

yazan : SERHAT KÖSE kösefilmyapım sahibi